تفاوتهای تولید کیسه پلاستیکی با مواد پلی اتیلن و مواد تجزیه پذیر ( PLA)
مرحله تولید :
در فرآیند تولید فیلم ، مواد تجزیه پذیر به زمان بیشتری برای خنک شدن نیاز دارند اما از آنجا که دانسیته این مواد بیشتر از پلی اتیلن است از لحاظ خروجی وزنی، کارایی دستگاه به اندازه کافی خوب است.
مرحله دوخت و برش فیلم :
فرآیند دوخت و برش در فیلمهای تجزیه پذیر (PLA) به مراتب آهسته تر از فیلم های پلی اتیلنی ست، بنابراین هزینه تولید و دستمزد برای کیسه های تجزیه پذیر بسیار بیشتر از کیسه های پلی اتلینی ست.
هچنین از آنجا که مواد تجزیه پذیر جاذب رطوبت هستند، ایجاد دوخت حرارتی روی این فیلمها دشوار است، بنابراین بهتر است مرحله دوخت و برش بلافاصله پس از حباب (و پیش از سرد شدن کاملِ فیلم) قرار گیرد و در واقع دوخت و برش به صورت آنلاین انجام شوند.
هزینه تولید :
هزینه تولید فیلم های تجزیه پذیر ۴-۴٫۵ دلار برای هر کیلوگرم و هزینه تولید فیلمهای پلی اتیلنی ۱٫۳-۱٫۵ دلار برای هر کیلوگرم است.
هزینه ضایعات :
از آنجا که ضایعات این فیلم ها قابل بازیافت نیست ، باید هزینه دورریز سردسته ها را در محاسبات لحاظ کرد. حدوداً ۱۲ درصد از مواد اولیه در برش سردسته های نایلکسهای رکابی تبدیل به ضایعات می شود.
US$4.0 – 4.5/KG × ۱۱۲% = US$4.48 – ۵٫۰۴/KG
نتیجتاً می توان گفت هزینه تولید نایلکسهای رکابی با مواد تجزیه پذیر ۳ برابر بیشتر از هزینه تولید آن با مواد پلی اتیلن است.
البته یک شرکت چینی مدعی ست که ماشین آلاتش می توانند این ۱۲ درصد ضایعات را به صورت آنلاین بازیافت کنند.
سوالات متداول :
پرسش :معمولا چه زمانی برای تجزیه این پلاستیکها در طبیعت لازم است؟
پاسخ: برمبنای استاندارد EN13432 پلاستیکهای کمپوست شونده باید بعد از ۱۲ هفته شروع به تجزیه کنند و پس از ۶ ماه بکلی تجزیه شوند. یعنی بیش از ۹۰ درصد پلاستیک به دی اکسیدکربن تبدیل شود.
پرسش: چه محیطی فرآیند تجزیه را سریعتر یا کندتر میکنند؟
پاسخ: تاسیسات کمپوست سازی، گرما و رطوبت بالا ، بر سرعت فرآیند تجزیه موثر اند.
برای مطالعه بیشتر اینجا را بخوانید.
پرسش: آیا کیسه های پلاستیکیِ تجزیه پذیر ، قابل بازیافت هستند؟
پاسخ: خیر
پرسش: آیا می توان مواد پلی اتلین نو یا بازیافت شده را با مواد تجزیه پذیر ترکیب کرد؟
پاسخ: خیر، زیرا هم دمای ذوب و هم رفتار متفاوتی دارند .